ଆହାରରେ ଥିବା ପୋଷୋକ ତତ୍ୱ ଏବଂ ଶରୀର ଉପରେ ଏହାର ପ୍ରଭାବର ଅଧ୍ୟୟନକୁ ପୋଷଣ କୁହାଯାଏ | ଯେଉଁମାନେ ଏହି ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ପୁଷ୍ଟି ବିଶେଷଜ୍ଞ (Nutritionist) କୁହାଯାଇଥାଏ |
ପୁଷ୍ଟି ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ଜୈବ ବିଜ୍ଞାନ, ବାୟୋକେମିଷ୍ଟ୍ରି ଏବଂ ଜେନେଟିକ୍ସକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱ କିପରି ଆମ ଶରୀର ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଥାଏ ତାହା ଜାଣିଥାନ୍ତି |
ପୁଷ୍ଟି ବିଶେଷଜ୍ଞ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜଣାଇଥାନ୍ତି ଯେ ଆମେ କିପରି ନିଜର ଖାଦ୍ୟ ପେୟ ରେ ପରିବର୍ତନ କରି ଏକ ରୋଗମୁକ୍ତ ଜୀବନଯାପନ କରିପାରିବୁ |
ପୁଷ୍ଟିକର ଖାଦ୍ୟ ପୋଷଣ ଯୋଗାଏ | ପ୍ରୋଟିନ୍, କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍, ଫ୍ୟାଟ, ଭିଟାମିନ୍, ମିନେରାଲ୍ସ, ଫାଇବର ଏବଂ ଜଳ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱ ଅଟନ୍ତି | ଯଦି ଲୋକମାନଙ୍କର ଖାଦ୍ୟରେ ପୋଷକ ତତ୍ତ୍ୱର ସଠିକ୍ ସନ୍ତୁଳନ ନଥାଏ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କର କେତେକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଜନିତ ସମସ୍ୟା ଦେଖାଯିବାର ଆଶଙ୍କା ଥାଏ |
ଏହି ଆର୍ଟିକଲ ମାଧ୍ୟମରେ ଆମେ, ଆମ ଶରୀର ପାଇଁ କେଉଁ କେଉଁ ପୋଷକ ତତ୍ୱ ଆବଶ୍ୟକ ଏବଂ ଜଣେ ପୁଷ୍ଟି ବିଶେଷଜ୍ଞ ର ଆବଶ୍ୟକତା ଆମ ଜୀବନରେ କାହିଁକି ରହିଛି ତାହା ଜାଣିପାରିବା |
ସୂଚୀ
ମାକ୍ରୋନ୍ୟୁଟ୍ରିଏଣ୍ଟସ୍ ପୁର୍ଣ ଖାଦ୍ୟ
ମାକ୍ରୋନ୍ୟୁଟ୍ରିଏଣ୍ଟସ୍ ହେଉଛି ପୁଷ୍ଟିକର ଖାଦ୍ୟ ଯାହାକି ଲୋକମାନେ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି |
କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ସ-
ଚିନି, ଷ୍ଟାର୍ଚ୍ଚ , ଏବଂ ଫାଇବର ଏକ ପ୍ରକାର କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ ଅଟନ୍ତି | ଚିନି ସରଳ କାର୍ବ୍ସ ରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ | ଶରୀର ଚିନି ବା ଶର୍କରା କୁ ଶୀଘ୍ର ବିଘଟନ କରେ ଏବଂ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୃତ ଷ୍ଟାର୍ଚ୍ଚ ରୂପେ ଗ୍ରହଣ କରେ | ଏହା ଦ୍ୱାରା ଶରୀରକୁ ଦ୍ରୁତ ଶକ୍ତି ମିଳିଥାଏ, ମାତ୍ର ଏଗୁଡିକ ଆମ କ୍ଷୁଦାକୁ ସ୍ୱଳ୍ପ ସମୟ ପାଇଁ ମେଣ୍ଟାଇଥାନ୍ତି ଏବଂ ଆମେ ଶୀଘ୍ର କ୍ଷୁଦା ଅନୁଭବ କରିଥାଉ | କାରଣ ଏଗୁଡିକ ରକ୍ତରେ ଗ୍ଲୁକୋଜ ସ୍ତରରେ ଏକ ସ୍ପାଇକ୍ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତି | ବାରମ୍ବାର ଗ୍ଲୁକୋଜ ସ୍ପାଇକ୍ ହେବା ଟାଇପ୍-୨ ଡାଇବେଟିସ୍ ହେବାର ସମ୍ଭାବନାକୁ ବଢ଼ିଥାଏ |
ଫାଇବର-
ଫାଇବର ମଧ୍ୟ ଏକ କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ ଅଟେ | ଶରୀର ଏକ ପ୍ରକାର ଫାଇବରକୁ ଭାଙ୍ଗି ଶକ୍ତି ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରେ ଅନ୍ୟଗୁଡିକ ପାଚନ କ୍ରିୟାରେ ବୀଜାଣୁ ଦ୍ୱାରା ମେଟାବୋଲାଇଜ଼ଡ଼ ହୋଇଥାନ୍ତି | ଅନ୍ୟ ଫାଇବର ଗୁଡିକ ଶରୀରରୁ ସ୍ୱତଃ ନିଷ୍କାସିତ ହୁଅନ୍ତି |
ଫାଇବର ଏବଂ ଷ୍ଟାର୍ଚ୍ଚ ହେଉଛନ୍ତି ମିଶ୍ରିତ କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ | ଶରୀରରେ ମିଶ୍ରିତ କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ ଶୋଷିତ ହେବା ପାଇଁ କିଛି ସମୟ ଲାଗେ | ଫାଇବର ଖାଇବା ପରେ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏକ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପାଇଁ ଭୋକିଲା ଅନୁଭବ କରିବେ ନାହିଁ | ଫାଇବର ମଧୁମେହ, ପାଚନ ବିଶୃଙ୍ଖଳା, କୋଲେଷ୍ଟ୍ରଲ ତଥା ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ କର୍କଟ ରୋଗର ବିପଦକୁ ମଧ୍ୟ ହ୍ରାସ କରିପାରେ | ଶର୍କରା ଏବଂ ସରଳ କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ ଅପେକ୍ଷା ମିଶ୍ରିତ କାର୍ବୋହାଇଡ୍ରେଟ୍ ଅଧିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟପ୍ରଦ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥାନ୍ତି |
ପ୍ରୋଟିନ୍-
ପ୍ରୋଟିନ, ଆମିନୋ ଏସିଡ ଓ ୟୁରିକ ଏସିଡ ର ସମିଶ୍ରଣ ଅଟେ | ଶରୀର ପାଇଁ ଆମିନୋ ଏସିଡର ଆବଶ୍ୟକତା ଥାଏ | ଏହା ପ୍ରୋଟିନ ଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟରୁ ମିଳିଥାଏ | ପ୍ରାୟତଃ ୨୧ ପ୍ରକାର ଆମିନୋ ଏସିଡ ଶରୀର ତିଆରି ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ, ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ଶରୀର କଛି ଆମିନୋ ଏସିଡ ତିଆରି କରିଥାଏ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଆମିନୋ ଏସିଡ ଖାଦ୍ୟ ଆକାରରେ ପ୍ରୋଟିନ ରୁ ମିଳିଥାଏ ଯାହାକି ନିତ୍ୟାନ୍ତ ଜରୁରୀ |
କେତେକ ଖାଦ୍ୟ ଶରୀରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଆମିନୋ ଏସିଡ ଯୋଗାଇଥାନ୍ତି ଯେଉଁଥିରେ ଶରୀର ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକୀୟ ଆମିନୋ ଏସିଡ ରହିଥାଏ କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତ ଖାଦ୍ୟରେ ଏହା ମିଳି ନଥାଏ |
ଅଧିକାଂଶ ଉଦ୍ଭିଦ ଭିତ୍ତିକ ଖାଦ୍ୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପ୍ରୋଟିନ୍ ନ ଥାଏ, ତେଣୁ ଶାକାହାରୀ ଡାଏଟ୍ ଅନୁସରଣ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଦିନସାରା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଆବଶ୍ୟକ ଯାହାକି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ଆମିନୋ ଏସିଡ୍ ଦେଇଥାଏ |
ଫ୍ୟାଟ -
ଫ୍ୟାଟ କାହିଁକି ଜରୁରୀ? –
-ହାର୍ଟ କୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ପାଇଁ
-ଗଣ୍ଠି ମଧ୍ୟରେ ଥିବା ତୈଳ ପରିମାଣ ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ,
– ଶରୀରରେ ହରମୋନ୍ ଉତ୍ପାଦନ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ,
– ଶରୀରରେ କିଛି ଭିଟାମିନ୍ ଗ୍ରହଣ କରାଇବା ପାଇଁ ,
– ପ୍ରଦାହ କମାଇବା ପାଇଁ ,
– ମସ୍ତିଷ୍କର ସୁରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ |
ଅତ୍ୟଧିକ ଫ୍ୟାଟ ମେଦବହୁଳତା, ହାଇ କୋଲେଷ୍ଟ୍ରଲ, ରୋଗ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ |
ଅବଶ୍ୟ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଖାଦ୍ୟରେ ଗ୍ରହଣ କରୁଥିବା ଫ୍ୟାଟ ଏକ ଭିନ୍ନତା ଆଣେ | ଅନସାଚୁରେଟେଡ଼ ଫ୍ୟାଟ ଶରୀର ପାଇଁ ସାଚୁରେଟେଡ଼ ଫ୍ୟାଟ ଠାରୁ ଅଧିକ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟପ୍ରଦ |
ଜଳ-
ଶରୀରରେ ୬୦% ରୁ ୭୦% ଜଳ ଥାଏ ଏବଂ ଏହା ଶରୀରରେ ଅନେକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ | ପାଣିରେ କୌଣସି କ୍ୟାଲୋରୀ ନ ଥାଏ , ଏବଂ ଏହା କୌଣସି ଶକ୍ତି ଯୋଗାଏ ନାହିଁ |
ଅନେକ ଲୋକ ପ୍ରତିଦିନ 2 ଲିଟର, କିମ୍ବା 8 ଗ୍ଲାସ୍ ପାଣି ପିଇବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଅନ୍ତି, ତା ସହିତ ଫଳ ଏବଂ ପନିପରିବା ଭଳି ଖାଦ୍ୟ ଉତ୍ସରୁ ମଧ୍ୟ ଆସିପାରେ | ଈଷତ ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ପରିସ୍ରା ରୁ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଜଳ ପାନ ହୋଇଥିବା ପ୍ରମାଣ ମିଳେ |
ଜଳର ଆବଶ୍ୟକତା ମଧ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିର ଶରୀରର ଆକାର ଏବଂ ବୟସ, ପରିବେଶ କାରକ, କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ସ୍ତର, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟର ସ୍ଥିତି ଇତ୍ୟାଦି ଉପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଭର କରେ |
ମାଇକ୍ରୋନ୍ୟୁଟ୍ରିଏଣ୍ଟସ୍
ଶରୀର ପାଇଁ ଅଳ୍ପ ପରିମାଣରେ ମାଇକ୍ରୋନ୍ୟୁଟ୍ରିଏଣ୍ଟସ୍ ଜରୁରୀ | ସେଥିରେ ଭିଟାମିନ୍ ଏବଂ ମିନେରାଲ୍ସ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ | ସମୟ ସମୟରେ ଉତ୍ପାଦକମାନେ ଏହାକୁ ବିଭିନ୍ନ ଖାଦ୍ୟ ପଦାର୍ଥରେ ମିଶାଇଥାନ୍ତି |
ଖଣିଜ ପଦାର୍ଥ (ମିନେରାଲ୍ସ)-
ଶରୀରର କାର୍ବନ, ହାଇଡ୍ରୋଜେନ, ଅମ୍ଳଜାନ ଏବଂ ନାଇଟ୍ରୋଜେନ ଆବଶ୍ୟକ କରେ |
ଏହା ମଧ୍ୟ ଲୁହା, ପୋଟାସିୟମ୍ ଇତ୍ୟାଦି ଖାଦ୍ୟପେୟ ଖଣିଜ ଆବଶ୍ୟକ କରେ |
ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ, ବିବିଧ ଖାଦ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଖଣିଜ ପଦାର୍ଥର ଆବଶ୍ୟକତା ପୁରଣ ହୋଇଥାଏ | ଯଦି ଅଭାବ ଦେଖାଯାଏ, ଡାକ୍ତର ସପ୍ଲିମେଣ୍ଟ ସୁପାରିଶ କରିପାରନ୍ତି |
ଶରୀରଟି ଭଲ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା କେତେକ ଖଣିଜ ପଦାର୍ଥ ଗୁଡିକ ହେଲା –
ପୋଟାସିୟମ୍-
ପୋଟାସିୟମ୍ ହେଉଛି ଏକ ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋଲାଇଟ୍ | ଏହା କିଡନୀ, ହୃଦୟ, ମାଂସପେଶୀ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ସ୍ନାୟୁଗୁଡିକ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ପରିଚାଳନା କରାଇବାକୁ ସକ୍ଷମ କରିଥାଏ | ଡାକ୍ତରମାନେ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ 2015–2020 ଡାଏଟାରୀ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାବଳୀରେ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛି ଯେ ବୟସ୍କମାନେ ପ୍ରତିଦିନ 4,700 ମିଲିଗ୍ରାମ (ମିଗ୍ରା) ପୋଟାସିୟମ ଖାଇବା ଆବଶ୍ୟକ | ପୋଟାସିୟମ୍ ର ଅଭାବ ହୃଦଘାତ ଏବଂ କିଡନୀ ପଥର ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ| ଅତି ଅଧିକ ପୋଟାସିୟମ୍ ବୃକକ୍ ବ୍ୟାଧି ଥିବା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଅତ୍ୟଧିକ କ୍ଷତିକାରକ ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ |
ନଡ଼ିଆ କ୍ଷୀର, ବନ୍ଧାକୋବି, ଖାଇବା ଫଳ, କଖାରୁ, ବିନ୍ସ, ଏବଂ ମସୁର ଡାଲି ପୋଟାସିୟମ୍ ର ଭଲ ଉତ୍ସ ଅଟନ୍ତି |
ସୋଡିୟମ୍
ସୋଡିୟମ୍ ହେଉଛି ଏକ ଇଲେକ୍ଟ୍ରୋଲାଇଟ୍ ଯାହା କି ସାହାଯ୍ୟ କରେ:
– ସ୍ନାୟୁ ଏବଂ ମାଂସପେଶୀ କାର୍ଯ୍ୟ ବଜାୟ ରଖିବାରେ ,
– ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ତରଳ ସ୍ତର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାରେ |
ଶରୀରରେ ସୋଡିୟମ୍ ପରିମାଣ ଅତ୍ୟଧିକ କମ୍ ହେଲେ ହାଇପରନାଟ୍ରେମିଆ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ | ଏହାର ଲକ୍ଷଣ ଗୁଡିକ ହେଲା ଅସ୍ଥିରତା, ମସ୍ତିସ୍କ ଭ୍ରମ ଏବଂ ଥକ୍କା ପଣ |
ଶରୀରରେ ସୋଡିୟମ୍ ପରିମାଣ ଅତ୍ୟଧିକ ହେଲେ ଏହା ବିପଦ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ, ଯାହା ଶରୀର ବିଶୃଙ୍ଖଳା ଏବଂ ଷ୍ଟ୍ରୋକ ର ବିପଦକୁ ମଧ୍ୟ ବଢାଇଥାଏ |
ସାଧାରଣ ଲୁଣ, ଯାହା ସୋଡିୟମ୍ ଏବଂ କ୍ଲୋରାଇଡ୍ ରୁ ଗଠିତ, ଏକ ଲୋକପ୍ରିୟ ସୋଡ଼ିଅମ ଉତ୍ସ ଅଟେ | ଅବଶ୍ୟ, ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଅତ୍ୟଧିକ ପରିମାଣର ଲୁଣ ଖାଇଥା’ନ୍ତି, ଯାହା କି ଅଧିକାଂଶ ଖାଦ୍ୟରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଭାବରେ ମିଳି ଥାଏ |
ବିଶେଷଜ୍ଞମାନେ ଲୋକଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟରେ ଲୁଣ ମିଶାଇ ନଖାଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରନ୍ତି | ସାମ୍ପ୍ରତିକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାବଳୀରେ ପ୍ରତିଦିନ 500 mg ସୋଡିୟମ୍ ଖାଇବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଆଯାଇଛି |
ଏହି ସୁପାରିଶରେ ଉଭୟ ପ୍ରାକୃତିକ ଏବଂ କୃତ୍ରିମ ଉତ୍ସ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ, | ହୃଦୟ ବ୍ୟାଧି ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି କିମ୍ବା ବୃକକ୍ ବ୍ୟାଧି ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଲୁଣ କମ୍ ଖାଇବା ଉଚିତ୍ |
କ୍ୟାଲସିୟମ୍-
ହାଡ ଏବଂ ଦାନ୍ତ ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଶରୀରରେ କ୍ୟାଲସିୟମ ଦରକାର | ଏହା ନର୍ଭସ ସିଷ୍ଟମ, ହୃଦ୍ରୋଗ ପ୍ରତିହତ କରିବାରେ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରେ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରେ |
କ୍ୟାଲସିୟମ୍ ପରିମାଣ ବହୁତ କମ୍ ହେଲେ ହାଡ ଏବଂ ଦାନ୍ତ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇପାରେ | କ୍ୟାଲସିୟମ ର ଘୋର ଅଭାବର ଲକ୍ଷଣ ମଧ୍ୟରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମଧ୍ୟରେ ସେନସସନ ଏବଂ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ, ଯାହା ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦ ହୋଇପାରେ |
ଅତ୍ୟଧିକ କ୍ୟାଲସିୟମ୍ କୋଷ୍ଠକାଠିନ୍ୟ, କିଡନୀ ପଥର ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଖଣିଜ ପଦାର୍ଥର ଅବଶୋଷଣ ହ୍ରାସ କରିପାରେ |
ବୟସ୍କମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସାମ୍ପ୍ରତିକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାବଳୀ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ 1000 ମିଗ୍ରା ଏବଂ 51 ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ବୟସର ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ 1,200 ମିଗ୍ରା ଖାଇବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦିଆଯାଇ ଥାଏ |
କ୍ୟାଲସିୟମ୍ ର ଭଲ ଉତ୍ସଗୁଡ଼ିକରେ ଦୁଗ୍ଧଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟ, ଟୋଫୁ, ଲେମ୍ବୁ ଏବଂ ସବୁଜ, ପତ୍ରଯୁକ୍ତ ପନିପରିବା ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ |
ଫସଫରସ୍-
ଫସଫରସ୍ ଶରୀରର ଜୀବକୋଷରେ ପୂର୍ବରୁ ଉପସ୍ଥିତ ଏବଂ ଏହା ହାଡ ଓ ଦାନ୍ତର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାଏ |
ଫସଫରସ୍ ର ଅଭାବ ହାଡ ରୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ, ଭୋକ, ମାଂସପେଶୀର ଶକ୍ତି ଏବଂ ସମନ୍ୱୟକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ | ଏହା ରକ୍ତହୀନତା, ସଂକ୍ରମଣର ଏକ ଲକ୍ଷଣ ହୋଇପାରେ, ଚର୍ମ ମଧ୍ୟରେ ଜ୍ବଳନ କିମ୍ବା ପ୍ରିକ୍ଲିଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ସେସ୍ ଏବଂ ମସ୍ତିସ୍କ ଭ୍ରମ ମଧ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରେ |
ଖାଦ୍ୟରେ ଅତ୍ୟଧିକ ଫସଫରସ୍ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ଯଦିଓ ନାହିଁ , ଅଧିକ ସପ୍ଲିମେଣ୍ଟ ସେବନ , ଔଷଧ ର ପାର୍ଶ୍ୱ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଏବଂ ଫସଫରସ୍ ମେଟାବୋଲିଜିମ୍ ଦ୍ୱାରା ଶରୀରରେ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରେ |
ବୟସ୍କମାନେ ପ୍ରତିଦିନ ପ୍ରାୟ 700 ମିଗ୍ରା ଫସଫରସ୍ ଖାଇବାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ୍ | ଭଲ ଉତ୍ସଗୁଡ଼ିକରେ ଦୁଗ୍ଧଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟ, ସାଲମନ ମାଛ, ମସୁର ଡାଲି, ଏବଂ କାଜୁ ଇତ୍ୟାଦି ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ |
ଲୌହ ସାର -
ଲାଲ ରକ୍ତ କଣିକା ଗଠନ ପାଇଁ ଲୌହ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ଯାହା ଶରୀରର ସମସ୍ତ ଅଙ୍ଗକୁ ଅମ୍ଳଜାନ ବହନ କରିଥାଏ | ଏହା ଟିସୁ ଗଠନ ଏବଂ ହରମୋନ୍ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ମଧ୍ୟ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଏ |
ଲୌହ ସାରର ପରିମାଣ ଅତ୍ୟଧିକ ଅଳ୍ପ ହେଲେ ରକ୍ତହୀନତା ହୋଇପାରେ, ହଜମ ପ୍ରକ୍ରିୟା ରେ ସମସ୍ୟା, ଦୁର୍ବଳତା ଏବଂ ଚିନ୍ତା କରିବାରେ ଅସୁବିଧା ଏହାର ଲକ୍ଷଣ |
ଲୌହ ଅଭାବ ବିଷୟରେ ଏଠାରେ ଅଧିକ ଜାଣନ୍ତୁ |
ଲୌହ ପରିମାଣ ଅତ୍ୟଧିକ ହେଲେ ହଜମ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ ଏବଂ ପ୍ରକୃତରେ ଉଚ୍ଚ ସ୍ତର ପ୍ରାୟତ ସାଂଘାତିକ ହୋଇଥାଏ |
ଲୌହ ର ଭଲ ଉତ୍ସଗୁଡ଼ିକରେ ଶସ୍ୟଜାତୀୟ ଖାଦ୍ୟ, ଯକୃତ, ମସୁର ଡାଲି, ପାଳଙ୍ଗ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ଶାଗ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ | ବୟସ୍କମାନେ ପ୍ରତିଦିନ 8 ମିଗ୍ରା ଲୌହ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମହିଳାମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଗର୍ଭ ଧାରଣ ସମୟରେ 18 ମିଗ୍ରା ଲୌହ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି |
ତମ୍ବା (Copper)-
ତମ୍ବା ଶରୀରକୁ ଶକ୍ତି ତିଆରି କରିବାରେ ଏବଂ ସଂଯୋଗକାରୀ ଟିସୁ ଏବଂ ରକ୍ତବାହୀ ଶିରାପ୍ରଶିରା ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରେ |
ଶରୀରରେ ଅତ୍ୟଧିକ କମ ତମ୍ବା ଥକ୍କା, ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ଦ୍ୱାରା ଚର୍ମର ପ୍ୟାଚ୍, ଉଚ୍ଚ କୋଲେଷ୍ଟ୍ରଲ ଏବଂ ଟିସୁ ବ୍ୟାଧି ଆଦି ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ | ଏହା ପ୍ରାୟତଃ ବିରଳ ଅଟେ |
ଶରୀରରେ ଅତ୍ୟଧିକ ତମ୍ବା ଯକୃତର କ୍ଷତି, ପେଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା, ବାନ୍ତି ଏବଂ ହଇଜା ସୃଷ୍ଟି କରି ପାରେ | ଅତ୍ୟଧିକ ପରିମାଣର ତମ୍ବା ମଧ୍ୟ ଜିଙ୍କ ଅବଶୋଷଣକୁ ହ୍ରାସ କରିଥାଏ |
ତମ୍ବା ର ଭଲ ଉତ୍ସ ଯଥା ଯକୃତ, ଆଳୁ, ଛତୁ, ରାଶି ଏବଂ ସୂର୍ଯ୍ୟମୁଖୀ ମଞ୍ଜି ଅଟନ୍ତି | ବୟସ୍କମାନେ ପ୍ରତିଦିନ 900 ମାଇକ୍ରୋଗ୍ରାମ୍ (mcg) ତମ୍ବା ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି |